Hoe het allemaal begon
Hoe het allemaal begon
The Letter
📚 Dutch Version
📚 English Version
Het te strakke financiële korset waarin ik door de gemeentelijke belastingdienst werd gedwongen, heeft voor mij als persoon, maar ook voor mijn kinderen op de lange termijn, zeer ernstige gevolgen gehad. In de zomer van 2007 raakte ik reddeloos verloren. Ik raakte bankroet door een restschuld van ruim 42.000,- De openstaande schuld bij de gemeente bedroeg echter nog maar 13.000,- Euro. Door door het onodige loonbeslag wat volgde op mijn salaris. Ik ging onnodig ten onder.
Kenmerk 03526650
Arnhem, 13 Oktober 2006
Kenmerk 03526650 Diens inwonerszaken Arnhem
t.a.v. de heer Henderiks Postbus 59 6800 LK Arnhem Geachte heer Henderiks, Met een steeds verder toenemende stijging van persoonlijke verbazing heb ik kennis genomen van uw antwoord in uw schrijven van 3 oktober jl.
Het te strakke financiële korset waarin uw dienst mij heeft gedwongen heeft zeer vergaande consequenties voor mij als persoon, maar ook voor mijn kinderen op termijn. Deze zijn dusdanig ernstig dat ik niet meer in staat zal kunnen zijn om op een normale wijze deel te kunnen nemen in onze huidige maatschappij. Graag wil ik u daarom dan ook uitgebreid mijn motieven en beweegredenen aandragen waarom ik op grond van humanitaire redenen een beroep op u ga doen.
In de bijlage vind dan ook een zeer indringende boodschap, waarvan ik zonder meer verwacht dat deze noodoproep kan rekenen op uw positieve medewerking. Om voor eens en voor altijd duidelijk te maken met welke ernst van de situatie we hier eigenlijk te maken hebben. Met vriendelijke groet,
Hol D.J.B.
Bijlage Oorzaak
Te lang met te weinig open-opleiding binnen de aanwezige referentiekaders van het leven genoten.
Gevolg Door geen of nauwelijks een goede opleiding in mijn jeugd te hebben mogen genieten, heb ik nooit op jonge leeftijd beseft wat het is om verantwoording te af te dragen voor iets wat gezien werd als een vorm van belastingontduiking, in de toenmalige heersende sociale klasse binnen mijn aanwezige referentiekaders. Ik wist niet beter op dat moment. Niet bewust van het belang van het gevolg voor de rest van mijn leven zolang dit issue niet is afgehandeld en op Done staat.
Doordat ik door te weinig opleiding pas op wat latere leeftijd besefte wat de schade was van mijn handelingen aangegaan binnen de eerder genoemde referentiekaders, is het een enorme lange weg om al het aangerichte leed, boetedoening, en schade te herstellen. Wat dat betreft ben ik metaforisch gezien een exponent van het zogenaamde open-leren.
Tijdens mijn verblijf op LTS was deze vorm van onderwijs aanbieding al ruim uit ge-kristalliseert. Ik ben al vele jaren onderweg weg met al zijn hobbels en onvolkomenheden af te leggen. De eerste jaren na het toegewezen vonnis en bijbehorende bepalingen, was ik mentaal driedimensionaal uit het veld geslagen gezien de toenmalige hoogte van uitstaande vordering. Wederom door te weinig opleiding genoten te hebben en niet beseffende dat er wel degelijk toekomst zou zijn als ik eerder in mijn leven goed onderwijs had kunnen genieten. Kwam het besef en het keerpunt op het moment dat ik mijn geest kon voeden in een creatieve en uitdagende omgeving die een positieve uitwerking heeft gehad bij het tot bloei komen van mijn toenemende hunkering naar kennisgebieden op allerhande gebied. Veel van deze inmiddels opgedane kennis heb ik altijd beschikbaar gesteld in dienst van uiteenlopende non-profit organisaties op basis van vrijwillige bijdrage.
Veel projecten en vrijwilligerswerk gedaan door de tijd heen. Hierdoor heb ik een basis kunnen leggen om toch uiteindelijk bewust te kunnen kiezen voor de oplossing van het nog immer openstaande en onuitwisbare issue in mijn leven dat heden ten dagen nog steeds niet op Done staat. De inspanningen om te komen tot een definitieve Done van het probleem vallen samen met toenemende hunkering naar eerherstel met betrekking tot het gevoel hebbende hoeveel boetedoening is gerechtvaardigd om in aanmerking te mogen komen voor een eerlijke nieuwe start die ik ben ingegaan bij de start van mijn re-integratie richting de arbeidsmarkt.
Uiteindelijk dan toch op zoek naar de essentie van een gerechtvaardigde Done. Deze nieuwe start begon voor mij op de 1e dag dat ik in februari 2003 de re-integratie klas binnen liep, en het geluk had een geweldige Mental Coach aan te treffen die mij meer dan op een voortreffelijk wijze de juiste richting heeft gewezen naar de uiteindelijke levensdoelen in het leven. De eerste echte stap was daarin de behandeling van mijn persoonlijk toenmalige stappenplan. Wat nog steeds voor mij de uitgang’s basis vormt van de door mij op hoofdlijnen gestelde doelen. Een zeer belangrijk hoofddoel komt dan uiteindelijk in zicht na een succesvolle en geslaagde omscholing, en een goed re-integratieproject.
Waar ik na afsluiting daarvan binnen kom in november 2004 bij een bedrijf op een Inkoopafdeling waar administratieve afhandelingen de boventoon vormden van een toonaangevende landelijke retail distributeur van Software en Games.
Binnen drie maanden was ik eindverantwoordelijk voor de complete ordening en backorderring op operationeel niveau van het bedrijf. Dat bij mijn binnenkomst bestond uit ongeveer vijftig werknemers. Na zes maanden werd mijn functie opgewaardeerd naar As. Manager Inkoop bij vertrek van het toenmalige Hoofd Inkoop Micromedia. Werkend met de branche top in Nederland op nationaal niveau. In een geweldige uitdagende branche. Inkopen mogen doen voor twee derde van de markt in Nederland, zonder en met de wetenschap dat Micromedia tot op heden invulling heeft gegeven aan de opvolging van het vertrokken hoofd van de afdeling Inkoop. Micromedia heeft grote K-Accounts en verzorgt het complete Software en Games, Gameconsoles en aanverwante platform hardware assortiment bij onder meer Mediamarkt Nederland, Kijkshop, Dixons, Dynabyte, Office Center Makro, Bol.com en elke Gameshop en Computershop’s in Nederland.
Om al deze partners op tijd te kunnen bedienen in combinatie met strikt bewaakte folderacties en het op tijd bevoorraden voor de aankomende feestmaand, controleer ik dagelijks onze openstaande waarde van al onze inkooporders. Micromedia heeft een wereldwijd netwerk van branche gerelateerde leveranciers en uitgevers. Ik sta daardoor dagelijks in contact met veel Internationale gerenommeerde en beursgenoteerde ondernemingen zoals onder meer met Microsoft waar Micromedia exclusiviteit heeft bedongen op de totale Nederlandse distributie van de ® Microsoft Xbox Xbox 360 en XboxGames.
Daarnaast doen wij rechtstreeks zaken met bijna alle zich zelf respecterende software & gameproducenten ter wereld. Zo als onder meer Symantec, McAfee, Scansoft, Corel, maar ook Game-industrie gerelateerde ondernemingen als Electronic Arts, Nintendo, Sony, Atari, Ubisoft, Vivendi, Trust, Altech Lansink, en nog talloze anderen.
Ik houd mij initieel gezien voornamelijk bezig met oplossingsgerichte issue benadering. Bewaking van, en voorkoming van “hold” situaties tracht ik te bewerkstelligen door vroegtijdige escalatie procedures te starten. Hiertoe voer ik vele zakelijke gesprekken met vrijwel alle leveranciers en verdedig ik daarin ten alle tijde het Micromedia belang. Voorraadbeheer en juiste in-lading, en het creëren van win / win situaties zijn daarbij voornamelijk van belang. Tussen al deze open communicatielijnen door lopen interne projecten waar in ik een wezenlijk bedrijfsaandeel heb verworven in de formulering en opstelling van werkprocedures, gedefinieerd naar ontwikkeling en voortgang van toepasbare systeemverbeteringen binnen ons eigen onderhouden netwerk en databasebeheer, waarin ik altijd op zoek ben naar inventieve ICT oplossingen met toepasbare functionele efficiency verhogende methodieken.
In het streven naar steeds meer servicegerichte diensten ten behoeve van de van tactische inkoopkant, heb ik afgelopen jaar een nieuwe Fulfillment afdeling mogen realiseren die binnen de Inkoopafdeling de operationele activiteiten van de inkoopadministratie voor haar rekening neemt. Het personeel hiervoor is mede op mijn voorspraak binnengekomen. Dit alles binnen een team van zeer gewaardeerde collega’s, waarin ik op een prettige en warme manier nauw samenwerk met de Directeur en de General Manager. Twee bijzondere mensen die ik veel dank verschuldigd ben.
Ik leg deze zeer stressvolle en hectische baan neer in een omloopsnelheid van ontelbare mails, en persoonlijke en of telefonische contacten per dag. Vanaf januari 2007 als ik definitief alles op een rij heb, wil ik me gaan richten op een negen maanden durende avondopleiding Middle Management, die ik in het najaar van 2007 succesvol wil afsluiten, om volwaardig door te kunnen groeien naar de volgende negen maanden Hoger Management.
Met als uiteindelijk doel voor mij hiermee een serieuze sollicitatie te plaatsen voor de nog immer openstaande functie van Hoofd Inkoop Micromedia. De reden is dat ik u dit allemaal weergeef en uitleg komt voort uit het feit dat mijn succesvolle re-integratie momenteel dusdanig wordt bemoeilijkt door het besluit van uw dienst dat het feit begint zich aan te dienen dat ik daardoor geestelijk, mentaal en fysiek uitgeput begin te raken en daardoor niet goed mijn werk kan uitvoeren. Het is zelfs dusdanig ernstig dat mijn hele bestaan op losse schroeven komt te staan omdat ik uit de nasleep van uw vordering een aantal schulden heb opgebouwd voortkomend uit een jarenlange periode waarin ik, maar ook mijn gezin ruim onder de sociale minimum van de wettelijke norm een gezamenlijk inkomen hebben genoten.
Daardoor is er nooit voor mij meer de mogelijkheid geweest om alle rekeningen die een gezin met zich mee brengt op te brengen zonder nieuwe schulden te creëren en op te bouwen. Een jarenlange race van het knotsgekke en alsmaar ronddraaiend financiële circus met credit problemen die maar niet opgelost kunnen worden omdat er structureel te weinig binnen komt, leid tot een vicieuze cirkel die alleen met een ijzeren zelfdiscipline en motivatie te doorbreken is. Ik was een heel eind op weg 70/30 maar door uw starheid en standvastigheid dreig ik toch nog in het zicht van de haven op zoek naar de al eerder genoemde Done te stranden omdat ik door uw handelen niet meer goed in staat ben om mijn werk uit te voeren omdat agressieve deurwaarders mijn financiële onvermogen op de spits drijven en ik geen kant meer op kan.
Ik leid honger omdat ik geen bestedingsruimte meer heb voor een fatsoenlijke maaltijd. Ik heb enorme moeite om dagelijks mijn reiskosten te voldoen om op mijn werk te komen. Micromedia zit in Nijmegen richting de Gelderse-poort. Ik neem de Bus, Trein, moet overstappen op een andere Trein al waar ik bij aankomst 15 min moet lopen om al dat gene te kunnen uitvoeren wat ik u zojuist geschetst heb. En Visa versa retour op het eind van de dag. 4 uur reistijd per dag is hierbij geen uitzondering in het alsmaar drukker wordende openbare forenzen verkeer het KAN gebied. Uiteraard krijg ik een reiskostenvergoeding maar met de uitkomst van de huidige beslag vrije voet voor een alleenstaande kan ik met alle wil van de wereld niet meer geld generen dan door uw dienst opgelegd en uitgevoerd.
Ik heb daardoor geen bestedingsruimte meer om volwaardig mijn boetedoening te mogen betalen. Hierdoor verlies ik alles wat ik heb opgebouwd, en daarbij gaat het mij niet om de eventuele materiele schade want die bezit ik niet of nauwelijks. Ik spreek hierbij over verlies van goodwill, maatschappelijk aanzien omdat ik mij ten alle tijden op veel vlakken in de samenleving heb ingespannen om op meerdere fronten de samenleving van dienst te kunnen zijn. Met de huidige opgelegde norm ben ik straks voorgoed gestigmatiseerd en verdoemd voor de rest van mijn leven. Als door dit soort problemen mensen met echt de goede bedoelingen uit het arbeidsproces dreigen te vallen omdat de druk van het presteren onder deze extreme stress omstandigheden onmenselijk en daardoor humaan is om er aan onder door te gaan, kan dat mijn inziens toch nooit de bedoeling zijn aangezien ik aan kan tonen dat ik al jarenlang vecht om het tij te keren en er echt alles aan doe om het opgelost te krijgen.
Daar komt bij dat dit schadelijke gevolgen heeft voor Micromedia omdat ik een spilfunctie vervul in een extreem drukke periode van het jaar in ons bedrijf en onze business. De nu nog bij uw openstaande vordering staat mijn inziens dan ook totaal niet meer in welke verhouding dan ook tot de stringente urgentie van de nu nog openstaande post. De boetedoening die ik al jarenlang met mij meedraag en het geschetste niveau van de communicatie in combinatie met mijn persoonlijke potentie moet voor u toch voldoende garantie zijn om te willen kijken naar mogelijkheden tot het verlenen van clementie, om het mogelijk te maken voor mij om die allerlaatste stap te mogen maken en op een waardige en normale manier deel uit te kunnen blijven maken van dat gene waar ik zo ontzettend hard met toewijding en zelf discipline aan heb gewerkt de laatste jaren.
Nu ik alles redelijkerwijs onder controle dacht te hebben slipt door uw stringente incassobeleid mijn controle op de zaak als los zand onder mijn voeten weg zonder dat ik nog invloed kan uitoefenen op de uitkomst van de wolkbreuk van problemen die mij te wachten staan binnenkort omdat ik dan geen kans meer krijg om mij zelf dan nog op de been te houden. Ik heb in al die moeilijke jaren die inmiddels achter mij liggen om te komen waar ik nu sta, tot op heden al mijn financiële verplichtingen jegens tal van schuldeisers voldaan en meer afgelost als verantwoordelijk gezinshoofd op te brengen was.
Dit alles deed en doe ik nog steeds in eerlijke en oprechte verstandhouding met de diverse deurwaarderskantoren die wel bereid zijn om constructief mee te denken en akkoord gaan met steeds verdere dalingen in betalingsafspraken. Indien wij niet samen uit deze impasse kunnen geraken zal uw dienst de volledige verantwoording dienen af te dragen waarom er wederom geen hulp is geboden en waarom er zoveel urgentie wordt verleent om de nog openstaande post versneld te willen innen, ook als kinderen daardoor weer de dupe dreigen te worden en in de kou worden gezet.
Dit wordt duidelijk als u de laatste alinea’s nader zult beschouwen. Zo als u weet ben ik pas gescheiden na een 19 jaar durende relatie die op de klippen liep omdat ik weigerde het soft-drugs gebruik van mijn oudste zoon van 18 door de vingers te zien nadat diefstal en inbraak ter sprake kwamen. Mentaal gaat je dit alles niet in koude kleren zitten. Hoe moet ik hen nu bejegenen nu ik mijn laatste restje van een enorme schuldenlast niet meer kan voldoen in het zicht van de haven. Dat heeft consequenties ook voor hen die mij nog steeds zeer dierbaar zijn. Het belang van de kinderen mag niet worden onderschat als blijkt dat mevr. Verpoort nog steeds vertoeft in de eerder genoemde referentiekaders waar wederom oneigenlijk eigendom van de staat wordt ontnomen.
Mijn verantwoordelijk is het niet meer, maar ze beseft niet dat ze daarmee haarzelf in no-time ten gronde, en daarmee ook mijn kinderen ten gronden richt. Ik heb 15 jaar getracht haar op andere gedachten te brengen en normen en waarden mee te geven, maar als ze niet willen leren houd het ook een keer voor mij op. Dit was altijd een controversieel discussiepunt in onze relatie, maar dat terzijde. Door deze uitspraken te doen besef ik terdege haar in een lastig parket te brengen. Maar de schade is nu nog beperkt tot enkele maanden. Als dit later aan licht komt is het leed helemaal niet meer te overzien. Daarom heb ik besloten ondanks het feit dat ik formeel niets meer met haar van doen heb mijn maatschappelijke verantwoordelijkheid te nemen en haar tegen zich zelf in bescherming te willen nemen, ten gunste van onder meer mijn eigen kinderen.
Dat is hulpverlenen op langere termijn, ook al zal zij dat zo niet opvatten als u begrijpt wat ik bedoel. Mij is het nimmer gelukt ondanks herhaalde tot in den treurnis toe, gesmeek hebbende neem een reguliere baan daarmee vergroten we de onze aflossing’s capaciteit. Ze begreep het niet, en nooit. Zet haar op een re-integratie project gericht op de thuiszorg en zorg dat ze de waarde weet te onderkennen van een reguliere baan. Dan kan ze misschien nog net het hoofd boven water houden straks. Indien niet, dan zal ik haar ten alle tijden bij mijn leven lang waar ik kan financiële hulp gaan bieden om ook haar ten alle tijden nog een waardig bestaan te willen geven. Ondanks onze scheiding.
De slotvraag dient zich dan aan. Indien het geboden vangnet wegvalt voor de kinderen omdat pa op de afgrond staat en steeds verder wegglijd, en daardoor in een onmogelijke en onhoudbare situatie wordt gedwongen waar hij wel part maar geen deel meer van uitmaak. In combinatie met het wegvallen van het vangnet van de andere partner omdat deze hoofdverantwoordelijk is voor de geleden schade die op haar verhaalt zal gaan worden omdat pa niet meer in staat is om deze te mogen voldoen. En zij die bij lange na niet bij machte is om het ooit nog te kunnen voldoen. Waar ligt dan in uw ogen de verantwoordelijkheid om te komen tot een juiste afweging van meerdere belangen op basis van de tegen argumenten die ik u heb willen aanreiken in een open en warme sfeer waarin ik u om een eerlijke handreiking vraag in een open en eerlijke brief de urgentie van deze zaak nogmaals bij u te willen bepleiten.
Het is ook in uw belang dat ik er niet aan onderdoor dreigt te gaan, alleen al vanuit sociaal-maatschappelijk oogpunt. Ik heb in het verleden 2 maal te vergeefs aangeklopt voor professionele hulp bij het Gemeentelijke Budget Adviescentrum. Ze zagen er geen heil in, en heb het gevoel dat ik door hun in de steek ben gelaten. Ook voel ik me nu nog steeds, maar ook al toentertijd niet echt serieus genomen. Ik wil u er tot slot nog op wijzen dat ten tijde van mijn verzoek in september 1999 met de vraag om hulp er een totaal aangemeld openstaand bedrag was gemeld van 72.955 Nederlandse Guldens. Berekend op de introductie koers van de Euro levert dat een bedrag op van ruim 160.000 euro. Daarvan staat nu nog een bedrag open van een kleine 20.000 euro. Waarvan uw vordering een kleine 13.000 euro bedraagt exclusief rente. Het kan toch nooit de bedoeling zijn van de wetgever en hulpverlening dat dit nu niet meer op een normale en menswaardige manier kan worden ingelost??
En dit terwijl ik hier toch overduidelijk aantoon dat ik mijn leven op de rit heb, en genoeg eigen inkomen genereer met voldoende garanties op een succesvolle afsluiting van een periode die al heel lang echt achter mij ligt. Daarom ook ben ik op zoek naar die enige echte gerechtvaardige DONE van die enige echte en enigste inktzwarte bladzijde in heel mijn leven. Een misvatting met foutieve handelingen tot gevolg in mijn hele leven. Ik ben toch zeker en vast niet geïncrimineerd, maar een volwaardige en uiterst vriendelijke innemende persoonlijkheid die echt niet meer pech in zijn leven kan verdragen.
Dit verdienen mijn kinderen niet, dit verdien ik niet. Dit verdient mijn ex niet. Dit verdient mijn werkgever niet. Dit verdient niemand die er zo naar streeft als ik om te komen tot een uiteindelijke en volledige rehabilitatie van alle geleden leed, schade, en boetedoening. Herberekening van de norm is daarom van essentieel belang en strikt noodzakelijk. Ik hoop dan ook dat uw dienst met gevoel voor urgentie de waarde van de inhoud van deze NOOD brief op juiste waarde weet te schatten.
Ik blijf dan ook vertrouwen houden in een goede afloop.
Hoogachtend, Hol D.J.B.
Arnhem February 2025
Never received a substantive answer³
Comments